5 راهکار تاب آوری در نوجوانان

تاب‌ آوری در نوجوانان 😉 یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر چالش‌ها و فشارهای زندگی مقاومت کنند و به رشد و پیشرفت خود ادامه دهند. در دوران نوجوانی، افراد با تغییرات جسمی، عاطفی و اجتماعی زیادی روبه‌رو هستند که می‌تواند منجر به استرس و اضطراب شود. بنابراین، توانایی تاب‌ آوری در نوجوانان این امکان را می‌دهد که با این چالش‌ها به‌خوبی کنار بیایند و از تجربیات خود درس بگیرند.

تاب‌ آوری در نوجوانان نه‌تنها به سلامت روانی آن ها کمک می‌کند، بلکه بر موفقیت‌های تحصیلی و اجتماعی آن‌ها نیز تأثیر مثبت می‌گذارد. نوجوانانی که تاب‌آوری بالایی دارند، معمولاً قادرند در شرایط دشوار به‌سرعت به حالت عادی بازگردند و از تجربیات خود به‌عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد استفاده کنند.

تعریف تاب آوری:

تاب‌ آوری یک کیفیت روان‌شناختی است که به برخی افراد اجازه می‌دهد در برابر پستی بلندی های زندگی تعادل خود را حفظ کنند و حداقل به همان قدرت قبلی بازگردند. تاب‌آوری توانایی مدیریت کردن شکست‌ها، چالش ها، ناکامی ها و … است.

افرادی که در مواجهه با مشکلات و چالش ها توانایی بازگشت به زندگی را دارند، تاب آوری بالایی دارند. افرادی که تاب آوری روانی بالایی دارند می توانند از مهارت ها و نقاط قوت خود برای پاسخ به چالش های زندگی استفاده کنند، که می تواند شامل مرگ و از دست دادن عزیزان، طلاق، مسائل مالی، بیماری، از دست دادن شغل و بلایای طبیعی باشد.

افراد تاب‌آور به‌جای ناامید شدن یا قایم شدن در مقابل مسائل یا استفاده از راهبردهای مقابله‌ای ناسالم و اشتباه، با مشکلات زندگی روبرو می‌شوند.

تاب‌ آوری در نوجوانان به معنای توانایی آن‌ها برای مقابله با چالش‌ها، فشارها و بحران‌های زندگی است. این ویژگی به نوجوانان کمک می‌کند تا در مواجهه با مشکلات، از خود انعطاف‌پذیری نشان دهند و به سرعت به حالت عادی بازگردند. تاب‌آوری نه تنها به سلامت روانی نوجوانان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند بر روی موفقیت‌های تحصیلی و اجتماعی آن‌ها نیز تأثیر مثبت بگذارد.

برای تقویت تاب‌ آوری در نوجوانان، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

یک) ایجاد حمایت اجتماعی:

نوجوانان باید احساس کنند که در کنار خانواده، دوستان و معلمان خود حمایت می‌شوند. این ارتباطات می‌توانند به آن‌ها احساس امنیت و اعتماد به نفس بدهند.

خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی که نوجوان با آن در تعامل است، نقشی حیاتی در تقویت تاب آوری ایفا می‌کند. ارتباطات مثبت و حمایت‌گرانه والدین می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا در مواجهه با چالش‌ها احساس امنیت کنند.

ارتباط با دوستان و گروه‌های همسال می‌تواند منبع مهمی از حمایت اجتماعی باشد. دوستی‌های قوی و روابط همسالان مثبت به نوجوانان کمک می‌کند تا احساس پذیرش و تعلق داشته باشند.

معلمان و مشاوران مدرسه می‌توانند با ارائه راهنمایی و پشتیبانی، محیطی امن برای رشد تاب آوری فراهم کنند. برنامه‌های آموزشی که بر مهارت‌های اجتماعی و عاطفی تمرکز دارند، می‌توانند به تقویت تاب آوری کمک کنند.

دو) توسعه مهارت‌های حل مسئله:

آموزش نوجوانان به حل مسائل و چالش‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا در مواجهه با مشکلات، راه‌حل‌های مؤثری پیدا کنند.

مهارت‌های حل مسئله به نوجوانان می‌آموزند که به صورت انتقادی بیاندیشند و برای مشکلات راه‌حل‌های مختلف را بررسی کنند. این توانایی‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا در مواجهه با چالش‌های جدید، انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند.

با داشتن مهارت‌های حل مسئله، نوجوانان می‌توانند استرس و اضطراب‌های ناشی از مشکلات را بهتر مدیریت کنند. این مهارت‌ها به آن‌ها امکان می‌دهد تا به جای احساس درماندگی، بر یافتن راه‌حل‌های موثر تمرکز کنند.

توانایی حل مسائل به نوجوانان احساس موفقیت و کارآمدی می‌دهد، که می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس آن‌ها کمک کند. این اعتماد به نفس بیشتر، در مواقع بحرانی به آن‌ها قدرت می‌دهد تا با چالش‌ها به طور موثرتر روبرو شوند.

نوجوانانی که مهارت‌های حل مسئله را دارند، معمولاً در روابط اجتماعی خود نیز موفق‌تر عمل می‌کنند، زیرا می‌توانند به طور موثرتر با مشکلات و تعارضات بین فردی برخورد کنند.

سه) تشویق به بیان احساسات:

نوجوانان باید یاد بگیرند که احساسات خود را بیان کنند و در مورد نگرانی‌ها و چالش‌های خود صحبت کنند. این کار می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب آن‌ها کمک کند.

بیان احساسات به نوجوانان کمک می‌کند تا خودآگاهی بیشتری پیدا کنند. این خودآگاهی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا احساسات و واکنش‌های خود را بهتر درک کنند و در مواقع بحرانی، تصمیمات مناسب‌تری بگیرند

وقتی نوجوانان احساسات خود را بیان می‌کنند، می‌توانند استرس و اضطراب خود را کاهش دهند. این عمل به آن‌ها کمک می‌کند تا احساسات منفی را رها کرده و آرامش بیشتری پیدا کنند.

بیان احساسات به نوجوانان کمک می‌کند تا روابط بهتری با دیگران برقرار کنند. این امر باعث می‌شود که همدلی و درک متقابل در روابط اجتماعی آن‌ها افزایش یابد.

چهار) ترویج تفکر مثبت:

کمک به نوجوانان برای دیدن جنبه‌های مثبت در موقعیت‌های دشوار و یادگیری از تجربیات می‌تواند تاب‌آوری آن‌ها را تقویت کند.

تفکر مثبت می‌تواند به کاهش افکار منفی و اضطراب کمک کند و در نتیجه سلامت روانی نوجوانان را بهبود بخشد. این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا در مواجهه با مشکلات، آرامش بیشتری داشته باشند.

نوجوانانی که به تفکر مثبت عادت دارند، معمولاً انگیزه بیشتری برای دستیابی به اهداف خود دارند. این انگیزه به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر موانع و شکست‌ها مقاومت بیشتری نشان دهند.

پنج) فراهم کردن فرصت‌های یادگیری:

شرکت در فعالیت‌های جدید، ورزش، هنر و دیگر فعالیت‌های خلاقانه می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند.

از طریق یادگیری، نوجوانان می‌توانند به شناخت بهتری از توانایی‌ها و استعدادهای خود دست یابند. این خودآگاهی به آن‌ها کمک می‌کند تا مسیرهای مناسب برای رشد و پیشرفت خود را انتخاب کنند.

با توجه به این نکات، می‌توان به نوجوانان کمک کرد تا تاب‌آوری خود را تقویت کنند و در مواجهه با چالش‌های زندگی، بهتر عمل کنند.

رکسانا بهرام نژاد / روانشناس کودک و نوجوان