چـــگونه والـــد تکـــ سرپرســـت موثـــر باشــــیم؟

والد تک سرپرست موثر از خودشان انتظارات بالایی دارند. چرا که گاهی هم باید مادر باشند و هم پدر. این توقع از یک والد تک سرپرست عملا غیرممکن است.

شما به عنوان والد تک سرپرست فقط یک نفر هستید یا پدر و یا مادر و در همین مقام کودکان خود را بزرگ کنید. علاوه بر این چنین انتظاراتی غیر ممکن شما را از پرداختن به خودتان باز می دارد.

والــــد تک سرپرست عزیز لطفــــاً بس کـــن:

لازم نیست برای خانواده تان تأسف بخورید.  کلیشه ها منفی اطراف خانواده های تک سرپرست را از خود دور کنید.

احساس گناه و تقصیری که به دنبال آن در این افراد به وجود می آید به آسانی توسط کودکان حس می شود و خسارت های جبران ناپذیری به آن ها وارد می شود و این آغاز بدبختی ست.

متأسف بودن برای بچه ها و اقدام به جبران آسیب های وارده به آن ها باعث به وجود آمدن مسئولیت های زیاد نقش پدرانه مادرانه منجر می شود:

خستگی شدید والدین که در اثر جبران مداوم کاستی ها حاصل می شود.

همچنین کودکان شما را از رشد دادن عضلات روانی باز می دارند.

این را بدانید که بچه های شما خوش بخت هستند شما می توانید به گونه دیگری به تفکر در مورد شرایطتان بپردازید؛

فکر کنید فرزندانتان خوش بخت هستند. اگر وقت بگذارید و کیفیت زندگی ای را که کودکانتان از آن لذت می برند با بسیاری خانواده های دیگر در اطراف جهان مقایسه کنید متوجه خواهید شد که آن ها چه قدر خوش بخت هستند.

آن ها در یک خانواده زندگی می کنند پدر مادری دارند که از ایشان مراقبت کرده و نهایت تلاشش را برای امروز فردای آن ها انجام می دهد.

هیچ چیزی وجود ندارد که شما بخواهید آن را جبران کنید، فقط باید کارتان را انجام دهید:

کمک به بچه ها و آماده کردن آن ها برای زندگی

پرورش کودکانی متفکر و با اعتماد به نفس

مواظب کردن از خودتان.

تک سرپرستان خانواده فرصت کم تری برای استراحت و جدایی از مسئولیت های پدرانه مادرانه شان دارند. بنابراین بسیار ضروری به نظر می رسد که این اشخاص زمانی را به انجام کارهای نیروبخش اختصاص دهند.

البته بعضی از آن ها هنوز شدیداً احساس گناه می کنند که چرا وقت بسیار کمی برای گذراندن با فرزندانشان دارند و اختصاص زمانی به خودشان این حس را در آن ها تشدید می کند. چنین موقعیتی نیازمند تجدید نظری اساسی است.

حقیقت این است که شما با اختصاص ندادن زمانی برای کارهای انرژی زا و حیات بخش اوقاتی را که می توانید با کودکانتان بگذرانید، تحلیل برده و به مخاطره می اندازید.

کیفیت زمان با بچه ها بودن بسیار اهمیت دارد. اگر شما درونی تهی داشته دلسرد، ناکام، خسته و عصبانی باشید، اوقاتی را که با فرزندانتان می گذرانید از کیفیت بسیار پایینی برخوردار خواهد بود.

اگر بخواهید برای فرزندانتان مفید واقع شوید، اول باید مطمئن باشید که خودتان اکسیژن قدرت و حمایت درونی مورد نیاز دارید تا بتوانید سودمند باشید.

با اختصاص زمانی به مراقبت از خود مثل تصمیم گرفتن عضو شدن در کتابخانه، هفته ای یک بار گردش خارج از خانه با دوستان یا اختصاص زمانی برای انجام ندادن کارهای سخت روزمره، شما باز هم می توانید نهایت توجه و مراقبت را از خانواده تان انجام دهید.

مراقبت از خود را به عادت تبدیل کنید فعالیتی را طرح ریزی کرده و انجام دهید که بر پایه اصول منظمی شما را به آینده امیدوار کند.

سعی کنید توجه خاصی به رژیم غذایی، ورزش و فعالیت بدنی، مدیریت استرس، خواب خوب شبانه و … داشته باشید. از پدر مادر بدون استرس فرزندانی بدون استرس به وجود خواهند آمد.

مراقبت از خود را همان طور که هست ببینید و این فرایند هدیه ای ست که می توانید به خود و خانواده تان بدهید.

به یاد داشته باشید که شما هم به عنوان والد تک سرپرست موثر تحت تاثیر طلاق قرار گرفته آید، بنابراین هم به حمایت و کمک نیاز پیدا خواهید کرد.

۲ راهــــــکار حمایـــــت از والــــــد تک سرپرســــــت موثر:

🟧 اول اینکه به دنبال حمایتی عملی باشید:

در صورت نیاز از خانواده دوستان و سیستم های حمایتی موجود در جامعه تقاضای کمک کنید.

در صورت امکان می توانید شاغل شوید و اگر نیازی احساس کردید از دیگران درخواست کمک کنید. گاهی نیز حس می کنید که شدیداً به استراحت نیاز دارید از اشخاص دیگری مثل  پدر بزرگ یا مادر بزرگ دعوت کنید مدتی به منزل شما بیایند و یا فردی قابل اعتماد کمک بگیرید تا در رابطه با بچه ها یا دیگر مسایل کمک شما باشند.

🟧 دوم اینکه شما در زندگی به دوستانی حقیقی نیاز دارید:

اشخاصی که قابل اعتماد باشند و شما را در غم و شادی تنها نگذارند. شما نیازمند افرادی هستید که به اتفاق هم رابطه ای حمایتی و متقابل را برپا کنید.

اشخاصی که احساس ارزشمندی را در شما زنده کنند، داشتن دوستانی حقیقی به شما کمک می کند تا نخواهید بیش از حد روی حمایت عاطفی فرزندانتان حساب کنید. این کار به فرزندان شما کمک می کند تا بدون احساس نگرانی یا به دوش کشیدن مسئولیت آسایش و آرامش شما رشد کنند و بزرگ شوند.

برای بچه هایی که در خانواده های تک سرپرست زندگی می کنند. خیلی غریب نیست که بیش از حد خود را مسئول مادر پدرشان بدانند، زیرا حس می کنند که به تنهایی از عهده زندگی برآمدن و آمادگی پیدا کردن برای ترک خانه چه قدر سخت است.

این مسئله بخصوص در مورد تک سرپرستانی که غیر از ارتباط با کودکانشان روابط خارج از خانه ی بسیار کمی دارند یا اصلاً هیچ رابطه ای ندارند صدق می کند.

شما می توانید تمام افراد خانواده را به دوست یابی و افزایش تعداد دوستان ترغیب کنید.

البته نکته مهم این جاست که اجازه دهید کودکانتان احساس مؤثر بودن را هم داشته باشند.

یکی از مزایای بزرگ شدن در خانواده ای با یک سرپرست این است که بچه ها فرصت می یابند در مسئولیت ها و انجام کارهای روزانه خانه شریک شوند.

امروزه بچه ها اکثر اوقات از انجام کارهای خانه و به عهده گرفتن مسئولیت ها معاف می شوند و این امر اثر منفی بر رشد فرزندان ما خواهد گذاشت.

کودکانی که اهمیت کار کردن و شرکت در مسئولیت ها را در هنگام بزرگ شدن در خانواده یاد نمی گیرند، بعداً در زندگی دچار کشمکش خواهند شد.

آموختن، انجام و برآمدن از عهده مسئولیت های اساسی خانه مثل پخت و پز، تمیز کردن، تأمین محبت و عاطفه اعضای خانواده گذراندن امور عادی خانواده بخش کلیدی رشد کودک و تبدیل شدن به فردی مستقل در آینده است.

علاوه بر این به حساب آمدن جزء افرادی که در انجام کارهای خانه شرکت دارند. حس ارزشمند بودن و اثر بخش بودن را به کودک منتقل می کند. مسئله اینجاست که وظایف خانه را شریکی انجام دهید.

رکسانا بهرام نژاد/ روانشناس کودک و نوجوان