موضوع پست امروز در مورد تنبیه کردن کودکان و نوجوانان است. جای تعجب است گاهی والدینی که فکر می کنند آگاه و روشن فکر هستند، عقایدی که نسل به نسل از قدیم به آن ها رسیده را حفظ می کنند. تنبیه کردن کودکان و نوجوانان از جمله این موارد است که هم آرامش را از دو طرف می گید و هم سلامت روان کودکان و نوجوانان را هدف قرار می دهد.

این توصیه ها و توصیه هایی مشابه نسل اندر نسل از مادران به فرزندان می رسد، اما این به معنای درست بودن آن ها نیست. به مثال های آشنا زیر دقت کنید که قطعاً به گوش همه ما رسیده:

😠 بذار برسیم خونه، من می دونم و تو …..

🤬 رفتیم مهمونی فقط یه دونه شکلات بر میداریا، شلوغ کنی خونه حسابتو می رسم …….

😠 اِاِاِاِاِ حالا که این کارو کردی حق نداری بری بیرون ……

🤬 اتاقت مثلِ آشغال دونیه، چون تمیزش نکردی گوشی تعطیله ……

😠باید ساکت و دست به سینه بشینی وگرنه ……

تنبیه کردن کودکان و نوجوانان به چه قیمت؟

تنبیه کردن کودکان به طور موقت رفتارهای ناخواسته یا آزار دهنده را فرو می نشاند. اما روش های مختلف تنبیه کردن کودکان به ندرت مشکلات را حل می کنند یا مانع دعوا و ستیز می شوند. در واقع بعد از گذشت زمانی کوتاه مشکلات بیشتری را ایجاد می کنند.

کودکان و نوجوانانی که تنبیه می شوند، نوعی احساس بیگانگی، وحشت، تنفر، افسردگی یا دیگر تاثیرات منفی را احساس می کنند. آن ها ممکن است با در پیش گرفتن رفتارهای خرابکارانه یا پرخاشگری تلافی کنند و حلقه تکرارشونده جنگ و دعوا تکرار شود.

در واقع تنبیه موجب بروز هر احساسی به جز عشق می شود.

تنبیه کردن کودکان به روش: یه درسی بهت میدم که یاد بگیری چی کار کنی:

فلسفه این جمله که با معنی تنبیه شدید همراهه، تنها خشونت، بدرفتاری، پرخاشگری، کینه ورزی یا فرمانبرداری را آموزش می دهد.

تنبیه باعث احساس بیگانگی می شود و هیچ مشکلی را حل نمی کند. این روش بدوی و نامناسب جهت آموزش است که هدفش ترساندن، قلدری و خشونت نسبت به رفتار دیگری است. به علاوه در واقع هیچکس از این روش سود نمی برد و همه ضرر می کنند.

اگر وقتی کودکان بدرفتاری می کنند واکنش خوبی نشان ندهید، شما رشد رفتارهای مناسب و رشد عزت نفس و اعتماد به نفس را ضعیف و به مرور زمان از بین می برید.

❌ عبارت (بدون چوب، کودک لوس می شود) عبارت غلطی است.❌

رفتارهای شایسته، مناسب و اجتماعی، نتیجه تربیت، آموزش و الگوی مناسب است، نه چوب، کتک کاری و تنبیه کردن کودکان. کودکان و نوجوانان با تعلیم و تربیت، روشنگری و آموزش بهتر عمل می کنند تا با ترساندن و تلافی کردن.

وقتی هدفتان این است که برای حی مشکلات یا اصلاح رفتار منفی فرزندانتان به آن ها آموزش بدهید، تقویت رفتار مثبت برای رسیدن به این هدف موثرتر است.

در واقع شما باید تقویت پاسخ های مثبت (به جای تنبیه پاسخ های منفی) یادگیری را افزایش می دهد. رفتارهای خوب کودکان و نوجوانان خود را ببینید و تقویتش کنید.

🔵 اگر کودک شما بداند از اینکه به شما گفته می خواهد تنهایی به دستشویی برود به او افتخار می کنید، ولی اگر خیلی طولش داد او را تنبیه نکنید.

🔵 به کودک خود بگویید که در تمیز کردن اتاقش عالی عمل کرده حتی اگر بعضی چیزها را جا انداخته یا نادیده گرفته است.

🔵 وقتی نوجوانتان حدود 20 دقیقه از زمانی که اعلام کرده دیرتر می رسد، از این که به شما خبر داده که دیرتر می رسد از او تشکر کنید.

🔵 شما به عنوان والدین اگر به جای تنبیه کردن کودکان بابت رفتارهای بد، برای رفتارهای مثبت یا برای اجتناب از رفتارهای منفی به آن ها پاداش دهید، کودکان و نوجوانان شادتر و مشارکت بیشتری از آن ها می بینید.

چند پادزهر طلایی برای تنبیه کردن کودکان و نوجوانان:

🟠 تقویت مثبت نتیجه بخش است، تنبیه اغلب مشکلات بیشتری ایجاد می کند.

🟠 به جای تنبیه بهتر است بچه ها را مهربانانه و عاشقانه تربیت کنیم.

در بهترین حالت تنبیه فقط رفتار آزارنده را به طور موقت سرکوب می کند.

🟠 تربیت کردن کودکان و نوجوانان از تهدید بهتر است.

🟠 بیشتر مردم از کلام مهربانانه خیلی بیشتر از لحن خشن می آموزند.

🟠 باور مثبت مخالف تنبیه کردن کودکان و نوجوانان: به جای اینکه دیگران را برای رفتارهای بد تنبیه کنی، رفتارهای خوبشان را ببین و آن ها را تقویت کن.

 رکسانا بهرام نژاد/ روانشناسی کودک و نوجوان